Երբ ծառերը աստված են...

Ամբողջ աշխարհը խոսում է այս ֆիլմի մասին:
Մտածում էի՝ մի՞թե այդքան վատն է:
Շահութաբերությամբ գերազանցել է բոլոր ռեկորդները:
Ուրեմն՝ հաստատ վատն է:

Այսպես էի մտածում մինչև դիտելս:


Այս երեկո չզլացա: Աղջիկս տպավորվեց: Չորս տարեկան է:
Նման ձևով տպավորվել էի, երբ չորրորդ դասարանում կարդացի "Երբ արևը աստված էր" գիրքը:
Կարճ կապեմ:
ԱՎԱՏԱՐԸ վերջին շրջանում իմ հանդիպած ամենամեծ, ամենահանճարեղ, ամենածախսատար, ամենաշահութաբեր...
ՀԱԿԱՔՐԻՍՏՈՆԵԱԿԱՆ գործն է:

Նման հեքիաթները վնասակար են:

When the Trees are God...


The whole world speaks about this film.
Whether it’s so bad?
It has exceeded all the records in its profitability.
Well, then it’s surely bad.
I thought so before watching it.
I did it this evening. My daughter was impressed. She’s four.
The same way I had been impressed in my fourth grade when I’d read the book “When the sun was God”.
In a word, its end was the greatest, most brilliant, most consuming and most profitable writing AGAINST CHRISTIANITY, that I’ve ever seen before.
Such tales are harmful.