Առավելագույնը, ինչին կարող է հասնել խելքը, հոգևորի գիտակցումն է:
Հոգևորի գիտակցման հիմնական նպատակը հոգևոր զգացողություններն են:
Հոգևորի զգացողությունը բերում է ՀԱՎԱՏԻ:
The best thing that the mind can reach is the sense of spiritual.
The sense of spiritual’s main aim is the spiritual feelings.
The spiritual feeling brings to the BELIEF.
Ես արդեն գիտեմ թռչել, ընկնել, բարձրանալ ու կրկին թռչել... Վաղուց գիտեի, գուցե ուղղակի չէի հասկանում, որ դա կոչվում է հոգևորի գիտակցում, հոգևոր զգացողություն, հավատ...
ReplyDeleteՀավատը՝ չգիտեմ, բայց հոգևորի զգացողության փուլը քո լիիրավ տերն է:
ReplyDeleteՎարզադատ, կարդում եմ գրածդ ու Արիստոտելի փիլիսոփայությանը նմանեցնում, բայց դու այն վերածել ես պոեզիայի... Կեցցե'ս...
ReplyDeleteԻսկ դու Արիստոտելի ո՞ր գործն ես կարդացել:
ReplyDeleteԱմոթով խոստովանում եմ, որ ոչ մի կոնկրետ գործ, բայց լիքը մեջբերումներ...
ReplyDelete