Sunday, March 28, 2010

Իմ պատասխանը

Պարտք եմ:
Տանջվում եմ:
Ե՞րբ եմ տալու:
Ի՞նչ ձևով:

Երբ լույս եմ ուզում, վերև եմ նայում:
Գուցե Վերևին էլ ներքևից է լույս պետք, իմ տված լույսը:
Ո՞րն է ինձ տրված կյանքի վարձը:

Friday, March 26, 2010

Առաքյալ ԿԻՆ

Տղամարդուն սպանելով:
Ոչնչացնելով:
Զրկելով աստվածային շնորհներից:
"Խնձորը" ապուրի, սալաթի, խորովածի, խաշլամայի, թխվածքի... տեսքով կրկին ու կրկին տղամարդու բերանը մատներով խոթելով:

Անգամ անկողնում՝ տղամարդու հերթական մահվանից հաճույք ստանալով: 

Wednesday, March 24, 2010

Ես պատասխան եմ տալու

Լիճը: Ալեծուփ երկինք:
Լեռնաշարը: Արմատիս նման հին:
Վանքը: Խաչքարերը:
Բերդը: Կոտրված կարասու մնացորդը:
Ազգը: Հայը՝ աշխարհով մեկ:
Գյուղը: Աթարի հոտը:
Ծառերը: Ձնծաղիկը:
Ձյունը: Սպիտակ, մաքուր:
Իմն են: Իմ սեփականը:
Տրված են ինձ:

Monday, March 22, 2010

Մնար այդպես...

Առավոտ յոթին բացեցի լուսամուտս:
Սարերից մեղմ քամին նորաբաց ձնծաղիկների հոտը բերում, հասցնում էր ուղեղիս, սրտիս, հոգուս...
... Խաղաղություն էր:
Անկիրք, անզգացմունք, անմիտք:
Խաղաղություն:
Եվ կյանքս կանգ առավ:


... եվ այն կորցնելու վտանգն այնքան մեծ է, ու պահելու ձգտումը՝ հզոր, որ վախենում եմ, մի քիչ էլ սեղմեմ, ու.... սատկի:  

Friday, March 19, 2010

Գրիգորիյ Պերելման

Այս մարդը հայտնի Պունակարեի խնդիրն է լուծել: Արժանացել է միջազգային մի շարք մրցանակների, հրաժարվել է:
Անցյալ հազարամյակի հարյուր հանճարների շարքում ճանաչվել է իններորդը:
Հիմա պարգևատրվել է մեկ միլիոն դոլարով վերը նշված խնդրի լուծման համար, սակայն հրաժարվում է վերցնել:

Ապրում է Սանկտ Պետերբուրգում, հիմնականում չի շփվում մարդկանց հետ:

ԱՅՍ ՄԱՐԴԸ ԻՆՉ ՈՐ ԱՐԺԵՔԱՎՈՐ ԲԱՆ Է ՀԱՍԿԱՑԵԼ... ՈՒ ՀԵՌԱՑԵԼ Է ՄԱՐԴԿԱՆՑԻՑ:

...ինչպես Զրա՞դաշտը:

Thursday, March 18, 2010

ՆԱԽԱՃԱՇ...

-Յիա, զարթնեցիր, գիդու՞մ ես ժամը քանիսնա,
-Ուֆ, էսա կնիկները, վայ Եվայի քոք,
-Հելի տեղերն հավքեմ, մկա բվոր մեկը դուռը բացի, ինչ կասա,
-Էլի սկսիր անխելք խելքիդ զո՞ռ տալ,
-Դը, խա, խելոք ջանիդ մեռնեմ,
-Ինչ ես տալում ուտեմ, անոթի եմ,
-Էդ դու երբ անոթի չես, հելի, շուտ արա,
-Կյառ ես, ասում եմ խաց դիր ուտեմ,
-Հենա, գնա կուխնի, կառտոլով ճաշ կա, տաքցրա կեր,
-Բը քե ինչի խմար եմ պախում,
-Մէ խարցնող հլնի ո՞վ վինա պախում, հեսա քանի տարիա մե կոպեկ տուն բերե՞ր ես, ինչ էլ հնգերա ձեռդ, էդ անտեր օարաղնին էս տվե, հըլը մէ բան էլ պարտքերիդ խմար ես եմ թուք ու մուր կերէ,
-Դը հետա տենում էս, դու անոթի չես մացե,
-Տան մեջ էդ հնչես թազա շլվարդ խաքնում,
-Քիչ խոսա, դու քո բանին հել,
-Էդ էթու՞մ ես, դո՞ր էս Էթում,
-Մինակ թե ձենդ հանգջիցս կտրի, հուր ասես կեթամ,
-Էլի պտի լկած տուն գաս:
Էնա ճժի մասին գոնե մի մոռցի, ախջիկ էրեխայա, հեքուց մեկելօր մէ շնորքին մարդ դուռը չի բացի, գիդու՞մ ես քանի մարդա հետաքրքրվե, համա գիդում են խերն ովա, ետ են քաշվում:

/դռան սովոր շրխկոց/

-Բը էսի կյանքա, էսի օրա, որ ես քաշում եմ, ամոթի խաթր դիմանում եմ, էդ Էրեխու խմար եմ անում, էսա 30 տարիա…

"Ուսանողուհու օրագիր" շարքից

Saturday, March 13, 2010

Անբարո գիտակցություն

Համոզմունքներ ու արժեքներ չկան:
Զգացողությունները թերի են ու կրքոտ:
Մտքերը՝ այլանդակ:
Գործողությունները՝ անբարո:

Friday, March 12, 2010

Ռացիոնալ սպասումների կամ քողարկված փաստերի արանքում

Հետաքրքիր վիճակագրություն կա այսօր ինտերնետում:
Բոլոր կայքերը, որոնք լուրեր են հաղորդում, երկու անգամ ավել հաճախորդ ունեն, քան սովորաբար:
Մարդիկ ինչ- որ նորության են սպասում:
Ինչ որ բա՞ն է պատահել:

from Margarita

Wednesday, March 10, 2010

Քնել եմ ուզում...

- քանի՞ անգամ եմ ես աստղազարդ գիշերով նայել երկնքին: Քանի՞ անգամ:
- Քանի՞ անգամ եմ ես տեսել հրաշափայլ լուսինը:
- Քանի անգամ է ձգվել մարմինս, քնել եմ ուզել: Քանի՞ անգամ:
Քնել եմ: Քնում եմ:
- Աստղազարդ գիշերով հարյուր ութ անգամ նայել եմ երկնքին:
- Հրաշափայլ լուսինը տեսել եմ վաթսունյոթ անգամ:
- Եվ մարմինս ուզում է, ուզում է քնել, արդեն հարյուրերորդ անգամ:

Tuesday, March 9, 2010

Համոզմունքներով դատապարտված

Ինչպե՞ս փոխեմ այս ծրագիրը:
Ժառանգած ծրագիր:
Պարտվող:
Մեղավոր:
Մահկանացու ծրագիրը:
Ինչպե՞ս փոխեմ այս համոզմունքը:
Համոզմունքը, ես մեղավոր եմ, պարտվող եմ ու մահապարտ:
Ինչպե՞ս փոխեմ այս զգացողությունը:
Վախը, սարսափը, տանջանքը, պատժվելու ակնկալիքը...
Ինչպե՞ս փոխեմ այս մտքերը....
Մահվան, վախի, պարտության մասին:

Monday, March 8, 2010

Համոզեցիք


Բլոգամետ բոլոր գեղեցիկներին շնորհավորում եմ:

Զգում եմ...

Մնաց մեկ քայլ:
Կուտակված է:
Մեկ փոքր հյուլե:
Ու...
Հրաշք:

Sunday, March 7, 2010

Թրիք ու ժպիտ


\Ձնծաղիկներ:
Թրիքի ու ձյան միջից ժպտում են:
Բացվում, փակվում, ապրում...
Ո՞րն է Ձե'ր նպատակը:
Հրաշք:
Հաշքը նպատակ ունի՞:

Friday, March 5, 2010

Տիբեթական թաշկինակներ

Տիբեթում բուդդիզմին նախորդել է բոնիզմը:
Հիմա էլ դեռ պահպանվել են Բոն տաճարներ:
Այս վայրերի հիմնական տարբերությունը երկար պարանների վրա հավատացյալների կողմից տաճարների կողքի ծառերին կապված կտորներն ու թաշկինակներն են:

Wednesday, March 3, 2010

Առա~ջ, Հայաստան

Սևան, Դիլիջան, Վանաձոր, Գյումրի:

Դիլիջանում հասկացա, որ Տավուշի և Գեղարքունիքի մարզպետարաններում աշխատում են աշխարհի լավագույն մասնագետները՝ անփոխարինելի, անգնահատելի, մտքի գիգանտներ:
Թադա տեղ չկա:

Վանաձորում հասկացա, որ մեր ճանապարհային ոստիկանության գոնե երկու աշխատակից չի պատկերցնում, որ ինձ վրա ակտ գրելի չի կարելի՝ հատկապես արագությունը սահմանվածից հինգ կիլոմետր ժամ գերազանցելու համար:
Հրաշք նկատառում ՝ բոլոր հնարավոր անսահմանություններից մեր ուղղակի շփումը մեկի հետ է՝ մարդկային անսահման բթությունը:

Գյումրի:
Աչքս մնաց ընկերոջս դարակի կոնյակի վրա:
Ոչինչ, հըլը հետ արի, հատուկ դրա համար գալու եմ:
Հոգնեցի:

Գյումրի- Վանաձոր- Դիլիջան- Սևան:
Ձյունախառն անձրև:

Tuesday, March 2, 2010

Իմ օրագիրը

Այսօր ճնշումս բարձր էր:
Դեռ առավոտից:
Գնացի Գավառ:
Հետո որոշեցինք գնալ Սալեի վանք:
Հիասքանչ էր:
Ճնշումս կարգավորվեց, իջավ:
Հետո մի երկու հոգի թարս կապույտ եղան:
Սխալ չհասկանաք:
Հետո՝ նախորդ պատկերներին չլրացնող քննարկում:
Գլխացավս վերականգնվեց:
Հետո՝ Հանքավան: Տաք ջրեր:
Կեչառիս:
Ջազվե: Սուրճ:
Բոուլինգ:
Տուն:
Հարուստ օր: ԳԱՐՈՒՆ: