ԵՍ ՏԵՍԵԼ ԵՄ ՁԵԶ . . .

Ես տեսել եմ արարատյան, ամառային, աստվածային ԱՐԵՎԸ` կիզիչ, դողացնող հրաշքով: Ես սերն եմ տեսել` սկսած մեկ ժամ ապրողից, մինչև ամենահաստատունն ու հիմնավորը: Ես տեսել եմ գետնածաղկի ադամանդե ցողը` բազմանիստ, գաղտնափայլ, խռովկան: Ես ընկերներ եմ տեսել` անիմաստ հավատարիմներից մինչև անիմաստ դավաճաններ: Ես ջուրն եմ տեսել` անհաղթելի, գայթակղիչ, կործանմամբ ապրեցնելու խոստումով: Ես ոսկրացավի ու փսխուքի խառնուրդ տառապանքն եմ տեսել` այդքան դաժան, այդքան նողկալի, այդքան հարազատ: Ես երկինքն եմ տեսել` մերկ, անամոթ ու ազնիվ: Ես կարոտն եմ տեսել` ծծմբաթթվի նման, երբ էությունդ գոլորշիանում է ու էլի լերդանում մաշկիդ մեջ: Ես երջանկությունն եմ տեսել ի վերջո` ամենազոր, վերերկրային, կարճատև:

Որքան կարևոր բաներ եմ տեսել:

Գնալով ավելի ու ավելի եմ համոզվում, որ այլևս իմաստ չունի ապրել միայն հանուն պատասխանատվության ու վայելքների . . .

I HAVE SEEN YOU...

I have seen the Araratian summer SUN with its divine shining wonder. I have seen the LOVE that lasts an hour and that is forever. I have seen the brilliant DEW of a flower that shines hidden, like a touchy creature. I have seen FRIENDS that are silly faithful and silly betrayers. I have seen the WATER with its irresistible, tempting promise of life. I have seen the SUFFER of a pain mixture that is so disgusting but is so familiar. I have seen the HEAVEN that is naked, shameless, and honest. I have seen the YEARNING, like a sulphuric acid, that disappears and then thickens in your heart. And finally I have seen the HAPPINESS that is almighty, unearthly and of short duration.
How important things I have seen!
By and by I become surer that it’s meaningless to live only for the sake of responsibilities and pleasures…