Sunday, January 31, 2010

Տասը տարի էր պետք

հասկանալու համար, որ մեր աղոթքր
"ՀԱՅՐ ՄԵՐ..."-ն է,  ոչ թե "Հայր իմ..."-ը:

13 comments:

  1. Ասենք,ոնց ես պատկերացնում, "Աստված Իմ"-ը լինի "Աստված Մեր"

    ReplyDelete
  2. Վահե ջան,
    "Աստված իմ" արտահայտությունը ի սկզբանե սխալ է:
    Մի սրբի հարցնում են, թե ինչն Աստծուն հավատում է, թե` ոչ: Ասում է.
    - Որ Աստծուն, ով մեզ է ստեղծել, թե որին մենք ենք ստեղծել:
    Իմ Աստվածը իմ ստեղծածն է: Միայն պատահաբար այն կարող է համընկնել Մեր Աստծո հետ:

    ReplyDelete
  3. Կիսում եմ սրբի տեսակետը...իսկ ինչ ազգի էր անցորդ սուրբը, և ովքեր են հարցրել?

    ReplyDelete
  4. Դե դա ինչ կարևոր է:
    Հովհաննես Ոսկեբերանն էր:
    Իսկ հարցնում էին իմ ու քո նման մահկանացուներ:

    ReplyDelete
  5. Ինձ հետաքրքրող հարցի պատասխանը ես ստացա քո գրած վերջին նախադասության մեջ:

    ReplyDelete
  6. Ժողովուրդ ջան ինձ թվում է` "Հայր մեր..."-ը միանշանակ է: "Մեր" ասելով էստեղ նկատի ունենք մարդկությանը, որպես Արարչագործության արդյունք:
    "Իմ" բառը օգտագործելը ճիշտ չի լինի, նամանավանդ որ հիմա շատերին երբ հարցնում ես, թե Աստծուն հավատում են, թե ոչ, ասում են "Ես իմ Աստծուն եմ հավատում", "իմ խղճին եմ հավատում" և այլն...

    ReplyDelete
  7. Ճիշտ է..դե հենց դրա մասին ենք խոսում...ցավալի է, որ մարդիկ չգիտեն դրա մասին կամ չգիտեն ճիշտ արտահայտվելու ձևը...շատ ցավալի է...

    ReplyDelete
  8. Վայ, ինչ լա'վ ասիր:
    Էդ "իմ Աստծուն" արտահայտությունը մեր բաժանման, ցփռելու, հեթանոսացման վկայությունն է:
    Դա հետևանքն է դեռ Բաբելոնյան աշտարակաշինության:
    Մերը քանդվեց, մնաց "ես"- ը:

    ReplyDelete
  9. Վար ջան, բայց հետաքրքիր է. էդ 10 տասը տարի անց ի՞նչից հետո գլխի ընկար:))

    ReplyDelete
  10. ԻՆչ- որ կոնկրետ բան չի եղել, դա ավելի շուտ կուտակված բաների արդյունք է:
    Ուղղակի աղոթում էի, հանկարծ զգացի, որ դա այդպես եմ զգում, որ իմ համար չէ, որ պետք է աղոթեմ:

    ReplyDelete
  11. Ամեն դեպքում լավ ես նկատել, կեցցե´ս!!!

    Համել մոռացա ասեմ. բյուրոկրատիան վերացնելը շատ կարևոր քայլ էր, գնահատեցի:) ու դրա համար առաջին անգամ comment արեցի:

    ReplyDelete
  12. Շնորհակալ եմ:
    Հուսով եմ, վերջինը չի լինի:

    ReplyDelete
  13. Ես եմ շնորհակալ, որ քո պես ՀԱՆՃԱՐԸ որոշեց, որ պետք է իր կյանքի փորձը հանրությանը դարձնի:
    Իհարկե վերջինը չի լինի:

    ReplyDelete