Խնդրում եմ կամ պահանջում:
Խնդրում եմ, երբ թույլ եմ, ցածր եմ, նսեմ:
Պահանջում եմ, երբ բարձր եմ, ուժեղ եմ, հպարտ:
Իսկ ինչ եմ անում, երբ հավասար եմ:
I BEG-I DEMAND
I beg or demand.
I beg when I’m weak, poor, sick.
I demand when I’m strong, powerful and proud.
And what I’m doing when I’m neither this nor that?
Վար ջան լավ չես? արի իմ մոտ...
ReplyDeleteԵրբեմն բարձրներն էլ են խնդրում: Ասում են մեր վարչապետը ասել, պահանջել, հրամայել բայերի փոխարեն խնդրելն ա օգտագործում:
ReplyDeleteԻնչ եք կարծում մեր գործադիր իշխանությունում հավասարություն է:
Վարչապետի խնդրելը սովորական մանիպուլյացիա է:
ReplyDeleteՏարրական:
Իսկ գործադիր իշխանությունում վարչապետից բարձր շաաատ մարդիկ կան:
Ամեն դեպքում, ինչպես շփվել, երբ հավասար ես:
ReplyDeleteԿամ ուզում ես հավասար լինել:
Ինչ զգաս ուղեղումդ, որ շփումդ արդյունավետ ստացվի:
Վայ, ես էլ գիտեի Կառավարության ղեկավարը վարչապետն ա.
ReplyDeleteԿառավարություն բառը մեծատառով գրելը միայն լրագրողին է վայել:
ReplyDeleteՏարօրինակ է, որ վարչապետ բառը փոքրատառ է գրված:
Արդյունավետ շփվելու համար պետք է հիշել, որ կայնք ավտոբուս է, կամ (էն մի տարբերակը)մեկ իջնւմ ես մեկ բարձրանում: Էդ բարձրն ու ցածրը հարաբերական ա.
ReplyDeleteԻ սկզբանե այդ ավտոբուսը չբարձրանալն ավելի լավ կլիներ, սակայն կարծես բոլորս էլ դրա մեջ ենք:
ReplyDeleteԿորչի բյուրոկրատիան:Միայն www.gov.am-ում են վարչապետը մեծատառով գրում:
ReplyDeleteԲա տեսք թույլ տվեցիք առանց գրանցվելու մեկնաբանություններ գրել, արդեն մեծ-մեծ բաներ ենք գրում:
Շատ էլ լավ ես անում:
ReplyDeleteՆոր հասկացա, որ ես էլ կարող եմ առանց գրանցվել մեկնաբանություններ գրել:
Բայց լավատես եմ, մտածում եմ էդ ավտոբուսում կարելի է փոփոխություններ անել: Ախր լավ ավտոբուս է, էդ ավտոբուսը մեզ հեշտությամբ չի տրվել, ախր շատ ջանք ու եռանդ է թափվել:
ReplyDeleteՀա, ընկեր անանուն... ամեն դեպքում կարող եք կռահել հանելուկը.
ReplyDeleteԻնչ է անում Վարազդատը, երբ հավասար է?
Նորմալա չէ, որ անանունը փոքրատառ եմ գրել?
ReplyDeleteԻմ կարծիքով այդ ավտոբուսը մեր մոլորակն է: Այստեղ մենք ինչքան քիչ փոփոխություններ անենք, այնքան դա կշահի:
ReplyDeleteԵթե մեր երկիրն ի նկատի ունես, ապա համակարծիք եմ:
Այն պետք է փոխվի: Դրա ողջ մեխանիզմը, դուրսը, ներսը, չափերը...
Այնքան բան պետք է փոխվի, որ ավելի լավ է նոր ավտոբուս սարքենք:
Որպես օրինակ` Կիլիկիայի Հայկական Թագավորությունը:
ReplyDeleteԱնանունը հատուկ անուն չէ եւ կարող ես փոքրատառ գրել, իսկ հանելուկը կխնդրեի նորից ձեւակերպել
ReplyDeleteԵս ձևակերպեմ`
ReplyDeleteոչ թե ինչ եմ անում, այլ ինչ պետք է անեմ, երբ ուզում եմ, որ հարաբերությունը հավասարը հավասարի հետ լինի:
Դա կարող է վերաբերել մեր և Աստծու, իմ և Սոնայի, քո և Արփիի, Վահեի և Հայկի, Վարչապետի և հավաքարարի...
Հավասարությունը իրական հարաբերության հիմքում է:
Բայց շատ դժվար է ընկալել, զգալ, փոխել վերաբերմունքդ:
Ինչ խորհուրդ կտաք?
Սա է իմ կարծիքը.
ReplyDeleteԿարևորը նպատակին հասնելն է...Հաղթելու համար բոլոր տարբերակներն էլ արդարացված են...
Բայց փորձեմ մի քիչ չհամաձայնել ընկերս, միշտ չէ, որ խնդրում ես, երբ թույլ ես, ցածր կամ նսեմ...և նույնը պահանջելու դեպքում
Միշտ է: Կամ կեղծիք կա:
ReplyDeleteԱվելի շուտ` դիրքի խնդիր է: Սրա առկայությունն է միայն վերև- ներքևի դիրքավորում ենթադրում:
ReplyDeleteհիմա արի հեռու չգնանք... վերցնենք մեզ...ինձ և քեզ...մենք հավասար ենք որպես ընկերներ?
ReplyDeleteԵթե "որպես ընկերներ" արտահայտությունը կա, հարցի մնացյալ մասը ավելորդ է:
ReplyDeleteԵս չէի ասի, որ ավելորդ է. "հավասար" ... տարօրինակ անիմաստ բառ... հավասարութունը կյանքի "տոռմուզն" է, և քանի դեռ կա դինամիկա, չի կարող լինել հավասարություն. ոչ իմ և Աստծո, ոչ իմ և ծնողիս և ոչ էլ իմ և քո միջև!!!
ReplyDeleteՄի հայտնի վեպիս մի էքզիստենցյալ գրողի արտահայտություն հիշեցի`
ReplyDelete- բոլոր անասունները հավասար են, սակայն որոշ անասուններ ավելի հավասար են, քան մյուսները:
Այս մտով քննադատվում էր խորհրդային հասարակարգը:
ՄԱՐԴ ՀԱՐԹՈՒԹՅԱՆ ՎՐԱ ՄԵՆՔ ՀԱ-ՎԱ-ՍԱՐ ենք:
ԵՎ ինչպես է արտահայտվում այդ հավասարությունը.... ֆիզիկապե` ոչ, հոգեպես` ոչ, բարոյապես` ոչ, մտավոր` ոչ միայն, եթե կարելի է այդպես արտահայտվել, ծագումնաբար!!!!
ReplyDeleteՄարդ- անհատը անհասկանալի, անվերջ, անընդգրկելի հասկացություն է:
ReplyDeleteԱյդ տեսանկյունից զբաղմունքը, սեռը, ունեցվածքը... անիմասն եւ ունայն են:
Վերջիվերջո բոլորս մահանալու ենք` անկախ...
Ճիշտ ես, նույնիսկ մահից հետո հավասար չենք!!!!!
ReplyDeleteVar jan, aveli kmaramasnes inch nkati unes havasar aselov? Es Tigrani het hamamit em, vor inch vor chapanishnerov mardik sovorabar havasar chen.
ReplyDeleteՄարդը ունի մարմին` սրանով տարբեր ենք:
ReplyDeleteՈւնի ուղեղ` սրանով էլ, միջավայրի ազդեցությամբ, տարբեր ենք:
Ունի հոգի` մեր Աստվածային բաղադրիչը: Սա մեր գոյաբանական հիմքն է: Անհատնելին: Անհատը: Այս անվերջության մեջ կորում են վերջավոր մարմինն ու ուղեղը:
Բոլորից անվերջանալի բաղադրիչը հոգին է: Ահա ինչով ենք բոլորս ՄԵԿ: Բոլորս ՄԱՐԴ:
Վար ջան, թույլ տուր չհամաձայնվել: Հոգի ... ԱՆՀԱՏ ... ԱՆՀԱՏԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ... ու հավասարութոյւն ... ինչ որ տուֆտա բան է ստացվում.
ReplyDeleteAnanymous ջան, մարդիկ ոչ միայն սովորաբար, այլ ընդհանրապես հավասար չեն. Եթե Վարազդատն ապացուցի, որ գեթ մի չափանիշով բոլորն հավասար են, ապա ես իմ մեծ քիթը կկտրեմ և կկերակրեմ Սևանի չեղած իշխանին!!! իսկ դու երևի գիտես իմ քիթն ինչքան թանկ է իմ համար...
Դու ինձ առաջարկում ես քեզ համոզել հավատալ:
ReplyDeleteԱյդպիսի բան չկա:
Հավատը ռացիոնալ չէ:
Հավատը զգայական է, իռացիոնալ:
Հոյակապ է...իրոք...մի հատ փորձեք կարդալ վերից վար...զարմանում եմ, ինչպես կարող են այս մարդիք լինել ընկերներ...անհասկանալի է...ախր տարբեր ենք մտածում մի բանի մասին, որը իմ կարծիքով հիմնային կապող օղակներից մեկն է հենց ընկերության... "հավասարություն"` ոչ խնդրանք, ոչ պահանջ...սրանց բացակայության դեպում է ընկերությունը համարվում մաքրամաքուր...իսկ գուցե քննարկենք "ընկերությունը", ինչ որ կասկածներ սկսեցին պատել իմ մթագնած ուղեղին...միթե այսքան ժամանակ ես սխալվել եմ այդ հարցում..?
ReplyDeleteՎահե ջան, շատ ես տանջվում:
ReplyDeleteԸնկերությունը սովորական կեղծ հասկացություն է, որով մեզ խաբում ենք, տարրական երկրային կիրք:
Հոյակապ քննարկում է, կարևորը որ բոլորը մնացին իռենց կարծիքին....
ReplyDeleteԻն` վերաբերվում է ընկերությանը... գրեթե նույնն է ինչ որ սերը, եթե բացատրենք սիրո բովանդակությունը, կբացատրվի նաև ընկերությունը:
Եթե կարծիքներ չեն փոխվել, ուրեմն ոճը պետք է փոխվի:
ReplyDeleteՀաճախ, հատկապես դու ու Վահեն քննադատական կերպարի մեջ ձեզ լավ եք զգում:
Հիմա մի հիմնական POST կգրեմ այս թեմայով: Քննարկենք: Այսինքն, սովորենք քննարկել:
ՀԻմա դու հեռու ես: Մենք` ինչքան էլ Վահեն ընդդիմանա, ընկերներ ենք: Հետևաբար, ցանկալի է նույն հույզերով և մտքերով տապակվենք: Գնանք վերև, սկսենք նորից:
Եղբայր ջան (լավ չի հնչում...), Ախպեր ջան, երբ ես վերակոնցենտռանալու և էգո-փիլիսոփայությունից անցնելու հանրային օգուտ սփռող փիլիսոփայության՞...
ReplyDeleteԷլվիսի կասետի կարոտով,
Ս.
Ս ջան,
ReplyDeleteԿանտը ասում էր, փիլիսոփայությունը հանրային չի կարող լինել:
Ամեն փիլիսոփա մի գագաթ է, հանրությունը՝ հարթավայրը:
Բայց դե, Քավ լիցի, չեմ հավակնում փիլիսոփա երևալ:
Var jan du uzum es asel, vor bolor mardik misht havasar en? te kan iravichakner, erb mardik havasar en?
ReplyDeleteՈրպես մարդ՝ հավասար ենք:
ReplyDeleteԻսկ բոլոր իրավիճակներում մենք տարբեր ենք:
Վերջիվերջո, չգիտենք, եթե վառվող տան միջից երեխայի լացի ձայն լսվի, փրկելու կնետվի ակադեմիկոս նախարարը, թե՞ անգրագետ հավաքարարը:
Երբ հավասար են` կամ խնդրում են, կամ պահանջում, իսկ մեծամասամբ պարզապես ասում են: ԳԱԱՊ-ում չես եղել, ինչ է???
ReplyDeleteԷլի թացն ու չորը խառնել եք իրար:
ReplyDeleteԳԱԱՊ-ն կառույց է: Այստեղ չեն կարող հավասար լինել:
Կա տնօրեն, հավաքարար....
Բայց վստահ եմ, որ տնօրենը հայհոյախառն հրամաններ չի արձակում:
Ասծունը՝ Աստծուն, թագավորինը՝ թագավորին:
Մի խառնե'ք: Ֆրուստրուացիա կառաջանա: