Tuesday, July 13, 2010

մեռնեմ, և Աստված հարցնի, թե ինչ եմ արել, ի՞նչ կպատասխանեմ:
Ու արդեն քանի օր է, չգիտեմ, թե ի՞նչ եմ ասելու:
Ու ի՞նչ եմ արել ինձ տրված կյանքը:
... բլոտ եմ խաղացել
...լողացել եմ...
... երեխա եմ ունեցել...
ու չգիտեմ, թե էլ ինչ եմ արել...
բայց Աստծո պատասխանը չունեմ:
ՉՈՒՆԵՄ:

3 comments:

  1. Աստված գիտի, նա տեսնում է, ինչն էլ անում ենք նյութական կյանքում, ունայն է, ցավ է, մեր հոգին է կարևոր:
    Հոգիս,որը տանջվել է, սիրել, ուրախացել, ԱՊՐԵԼ, զգացել... Ինչու է այդպես?
    Ես չեմ ուզւոմ հիմա ոչինչ զգալ, որ ցավ չզգամ:

    Անկեղծ ասած:

    ReplyDelete
  2. Ereani karoghanajir Djanan jan. ete kstacvi chzgal, khndrum em ajd gaghtniqy bacahajtes. Es erkar tariner e porzum em, chi stacvum.
    Varazdat jan, Astcun njutakan imastov shat ban karogh es asel, aj hogevori masov chgitem. Qo mot verjers aravel khracel e derer khaghalu cankutyunn u porzy, dranic el shat es neghvum. Mna du qo het...

    ReplyDelete
  3. Մեռնելուց հետո Աստված հազիվ թե հարցնի, մենք ենք մեզ կյանքում ամեն անգամ մելանխոլիայի հանձնվելուց էդ հարցերը տալիս ու խճճվում...

    ReplyDelete