Wednesday, December 15, 2010

Ու՞ր գնամ...

որ մենակ մնամ:
Լրիվ մենակ:
Տաք լինի, ջերմ: Տաք՝ ինչպես մայրական գիրկը:

Մի վառարան, տալաշած կարտոֆիլ, ու... քամու գվվոցը վառարանի մեջ:

Իմ մեծ ընկեր Արարատը մահացել է: Նա Հաղարծնի պահակն էր:
Հեղինակ Ժամը

3 comments:

  1. NothingDecember 15, 2010 at 4:11 AM

    This comment has been removed by a blog administrator.

    ReplyDelete
  2. AnonymousDecember 22, 2010 at 1:26 AM

    Արարատը նոր չի մահացել:
    Տեր կանգնող, որ չլինի դու էլ կարող ա մահանաս:

    ReplyDelete
  3. VarazdatDecember 23, 2010 at 1:48 AM

    Ես չեմ ասում, նոր ա մահացել: Ասում եմ՝ մահացել ա:
    Ու տալաշած կարտոֆիլի բույրը ինձ հիշեցրեց նրան...

    ReplyDelete

Subscribe to: Post Comments (Atom)